دسته: گوارش و معده

راهکارهای اساسی برای درمان خانگی فلج معده

فلج معده یا گاستروپارزی، وضعیتی است که در آن عضلات معده به درستی کار نمی‌کنند و تخلیه معده به کندی انجام می‌شود. این عارضه می‌تواند علائم ناخوشایندی مانند تهوع، استفراغ، نفخ، درد شکم و سوزش سر دل ایجاد کند.

در حالی که فلج معده به طور کامل قابل درمان نیست، با استفاده از برخی راهکارهای خانگی می‌توان علائم آن را تا حد زیادی کنترل و کیفیت زندگی را بهبود بخشید. در این مقاله، به بررسی تعدادی از این راهکارها بر اساس نظرات و توصیه‌های متخصصان می‌پردازیم:

تغییرات در رژیم غذایی:

• مصرف وعده‌های غذایی کوچک و مکرر: به جای سه وعده سنگین در روز، سعی کنید شش تا هشت وعده کوچک و کم حجم در طول روز میل کنید. این کار به هضم غذا توسط معده کمک می‌کند و از بروز علائم سوء هاضمه جلوگیری می‌کند.
• انتخاب غذاهای نرم و کم چرب: غذاهایی مانند سوپ، پوره سیب زمینی، میوه‌های پخته شده و مرغ بدون پوست برای افراد مبتلا به فلج معده مناسب‌تر هستند. از مصرف غذاهای چرب، سرخ کردنی و تند که هضم آن‌ها دشوار است، خودداری کنید.
• جویدن کامل غذا: قبل از بلعیدن غذا، آن را به طور کامل جویده تا هضم آن در معده آسان‌تر شود.
• مصرف مایعات کافی: نوشیدن آب، آبمیوه‌های طبیعی و چای گیاهی به هضم غذا و جلوگیری از کم آبی بدن کمک می‌کند. از مصرف نوشیدنی‌های گازدار و کافئین دار خودداری کنید.
• مصرف فیبر محلول: فیبر محلول به هضم غذا و تنظیم حرکات روده کمک می‌کند. منابع خوب فیبر محلول شامل میوه‌ها، سبزیجات، حبوبات و غلات سبوس دار هستند.

غذاهای مفید برای افراد مبتلا به فلج معده:

• میوه‌ها: موز، سیب، گلابی، هلو، طالبی، هندوانه
• سبزیجات: کدو، هویج، سیب زمینی، اسفناج، کاهو
• غلات: نان سبوس دار، برنج قهوه‌ای، جو دوسر
• حبوبات: عدس، لوبیا، نخود
• گوشت: مرغ بدون پوست، ماهی
• لبنیات: ماست، پنیر کم چرب

غذاهای مضر برای افراد مبتلا به فلج معده:

• غذاهای چرب: غذاهای سرخ کردنی، غذاهای پرچرب، گوشت‌های چرب
• غذاهای تند: فلفل، سس تند، ادویه‌های تند
• غذاهای اسیدی: مرکبات، گوجه فرنگی، سرکه
• غذاهای فیبری نامحلول: ذرت، آجیل، دانه‌ها
• نوشیدنی‌های گازدار: نوشابه، آبمیوه‌های گازدار
• نوشیدنی‌های کافئین دار: قهوه، چای، نوشابه‌های انرژی زا

تغییرات در سبک زندگی:

• فعالیت بدنی منظم: انجام فعالیت‌های ورزشی منظم مانند پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و شنا به تقویت عضلات معده و بهبود عملکرد آن کمک می‌کند.
• کنترل استرس: استرس می‌تواند علائم فلج معده را تشدید کند. تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند یوگا، مدیتیشن و تنفس عمیق می‌توانند به کنترل استرس و اضطراب کمک کنند.
• اجتناب از دراز کشیدن بعد از غذا: دراز کشیدن بلافاصله بعد از غذا می‌تواند تخلیه معده را به تاخیر اندازد. سعی کنید بعد از غذا به مدت دو تا سه ساعت صاف بنشینید یا راه بروید.
• عدم مصرف دخانیات: سیگار کشیدن می‌تواند علائم فلج معده را تشدید کند.

داروهای گیاهی:

برخی از داروهای گیاهی مانند زنجبیل، نعناع فلفلی و رازیانه می‌توانند به هضم غذا و تسکین علائم سوء هاضمه کمک کنند. با این حال، قبل از مصرف هر گونه داروی گیاهی با پزشک خود مشورت کنید.

موارد احتیاط:

• اگر علائم فلج معده شما شدید است یا با گذشت زمان بدتر می‌شود، حتماً به پزشک مراجعه کنید.
• در صورت بروز علائمی مانند تب، لرز، درد شدید شکم یا کاهش وزن ناگهانی، به پزشک مراجعه کنید.
• اگر باردار هستید یا شیر می‌دهید، قبل از انجام هر گونه تغییر در رژیم غذایی یا مصرف داروهای گیاهی با پزشک خود مشورت کنید.

درمان‌های پزشکی:

در برخی موارد، ممکن است برای درمان فلج معده به درمان‌های پزشکی نیاز باشد. این درمان‌ها شامل موارد زیر هستند:

• داروها: داروهایی برای تحریک حرکات معده، تهوع و استفراغ تجویز می‌شود.
• جراحی: در موارد شدید، ممکن است برای ترمیم یا بای پس معده نیاز به جراحی باشد.

نکات کلی:

• به طور منظم با پزشک خود مشورت کنید تا وضعیت خود را بررسی و در صورت نیاز درمان خود را تنظیم کنید.
• در صورت مشاهده هر گونه تغییر در علائم خود، به پزشک خود اطلاع دهید.
• با پیروی از یک سبک زندگی سالم و رژیم غذایی مناسب، می‌توانید به کنترل علائم فلج معده و بهبود کیفیت زندگی خود کمک کنید.

احساس درد و ناراحتی در معده، تجربه‌ای ناخوشایند است که می‌تواند در اثر عوامل مختلفی از جمله استرس و اضطراب ایجاد شود. این نوع درد که به “معده درد عصبی” معروف است، در واقع ریشه در سیستم عصبی و گوارش شما دارد. در این مقاله به بررسی جامع این موضوع می‌پردازیم که معده درد عصبی چیست، چه علائمی دارد، چگونه می‌توان آن را تشخیص داد و از چه راه‌هایی می‌توان آن را درمان و پیشگیری کرد.

مفاهیم کلیدی:

• معده درد عصبی: اصطلاحی عامیانه برای دردهای شکمی ناشی از استرس و اضطراب
• ارتباط مغز و روده: سیستم عصبی و گوارش به طور جدایی ناپذیری به هم مرتبط هستند و هورمون‌ها و پیام‌های عصبی در هر دو سیستم نقش دارند.
• هورمون‌های استرس: هورمون‌هایی مانند کورتیزول و آدرنالین در پاسخ به استرس ترشح می‌شوند و می‌توانند بر عملکرد سیستم گوارش تاثیر بگذارند.

علائم معده درد عصبی:

• درد در قسمت بالای شکم
• سوزش سر دل
• نفخ
• دل‌پیچه
• حالت تهوع
• اسهال
• یبوست
• احساس پری در شکم
• از دست دادن اشتها
• علائم گوارشی بدون علت مشخص

تشخیص:

• معاینه فیزیکی و بررسی شرح حال بیمار
• آزمایش خون و مدفوع برای رد سایر علل احتمالی
• تست‌های تشخیصی مانند آندوسکوپی و کولونوسکوپی در موارد خاص

درمان:

• کاهش استرس و اضطراب:
  • تکنیک‌های آرامش‌بخش مانند یوگا، مدیتیشن و تنفس عمیق
  • ورزش منظم
  • خواب کافی
  • گذراندن وقت با عزیزان
  • انجام فعالیت‌های لذت‌بخش
• تغییرات رژیم غذایی:
  • مصرف غذاهای سالم و کم‌چرب
  • پرهیز از غذاهای تند، اسیدی و کافئین‌دار
  • نوشیدن آب کافی
  • مصرف غذاهای فیبردار
  • وعده‌های غذایی کوچک و مکرر
• دارو درمانی:
  • داروهای ضد اسید
  • داروهای ضد درد
  • داروهای ضد اضطراب
  • داروهای ضد اسپاسم
• درمان‌های روان‌شناختی:
  • روان‌درمانی شناختی رفتاری (CBT)
  • درمان بین فردی
  • هیپنوتیزم

نکات پیشگیرانه:

• مدیریت استرس
• تغذیه سالم
• ورزش منظم
• خواب کافی
• پرهیز از مصرف دخانیات و الکل
• جویدن کامل غذا
• مدیریت زمان
• صحبت با یک متخصص در صورت بروز اضطراب و افسردگی

موارد هشدار:

• درد شدید و ناگهانی شکم
• تب
• اسهال خونی
• کاهش وزن
• استفراغ
• مشکل در بلع
• تغییر در رنگ مدفوع

در صورت مشاهده هر یک از موارد هشدار، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

موارد تکمیلی:

• عوامل تشدید کننده: برخی عوامل می‌توانند علائم معده درد عصبی را تشدید کنند، از جمله:
  • کمبود خواب
  • مصرف غذاهای چرب و سنگین
  • مصرف نوشیدنی‌های گازدار
  • مصرف الکل و دخانیات
  • کم‌آبی بدن
  • مصرف برخی داروها
• عوارض جانبی داروها: برخی داروها مانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) می‌توانند باعث تحریک معده و تشدید علائم معده درد عصبی شوند.
• ارتباط با سایر بیماری‌ها: معده درد عصبی ممکن است با سایر بیماری‌ها مانند سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS)، زخم معده و بیماری کرون هم‌ا

راهکارهای مقابله:

• مدیریت استرس:
  • تکنیک‌های تنفس عمیق
  • مدیتیشن
  • یوگا
  • ماساژ
  • گذراندن وقت در طبیعت
  • گوش دادن به موسیقی آرامش‌بخش
  • انجام فعالیت‌های ورزشی مانند پیاده‌روی و شنا
  • صحبت با یک متخصص
• تغییر در سبک زندگی:
  • داشتن برنامه غذایی سالم و متعادل
  • مصرف غذاهای فیبردار
  • نوشیدن آب کافی
  • خواب کافی
  • ورزش منظم
  • پرهیز از مصرف دخانیات و الکل
  • مدیریت زمان
  • یادگیری تکنیک‌های حل مسئله
  • ایجاد روابط سالم
• استفاده از مکمل‌ها:
  • برخی مکمل‌ها مانند زنجبیل، نعناع فلفلی و بابونه می‌توانند به تسکین علائم گوارشی کمک کنند.
  • قبل از مصرف هر گونه مکمل، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

درمان‌های جایگزین:

• طب سوزنی: طب سوزنی یک روش درمانی سنتی چینی است که می‌تواند به تسکین درد و علائم گوارشی کمک کند.
• آروماتراپی: استفاده از اسانس‌های گیاهی مانند اسطوخودوس و نعناع فلفلی می‌تواند به آرامش اعصاب و کاهش استرس کمک کند.
• ماساژ: ماساژ شکم می‌تواند به تسکین درد و اسپاسم عضلات کمک کند.

حمایت و همراهی:

• صحبت با اعضای خانواده و دوستان
• پیوستن به گروه‌های حمایتی
• دریافت کمک از یک متخصص سلامت روان

سخن پایانی:

معده درد عصبی یک مشکل رایج است که می‌تواند زندگی روزمره افراد را تحت تاثیر قرار دهد. با به کارگیری روش‌های مختلفی مانند کاهش استرس، تغییر در سبک زندگی و درمان‌های مناسب، می‌توان این مشکل را کنترل کرد و از بروز علائم آن جلوگیری کرد. در صورت تداوم یا تشدید علائم، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

دیورتیکولیت التهاب یا عفونت کیسه‌های کوچک برآمده‌ای است که در دیواره روده بزرگ، به خصوص در قسمت تحتانی روده (سیگموئید) ایجاد می‌شوند. این کیسه‌ها که دیورتیکول نامیده می‌شوند، به دلیل ضعف در دیواره روده به وجود می‌آیند.

شیوع:

• دیورتیکولوز (وجود دیورتیکول) در افراد بالای 50 سال شایع است و حدود 30 تا 40 درصد از افراد در این گروه سنی به آن مبتلا هستند.
• دیورتیکولیت در 10 تا 25 درصد افراد مبتلا به دیورتیکولوز رخ می‌دهد.

علائم:

• درد ناگهانی در قسمت پایین شکم، به طور معمول در سمت چپ
• تب
• حالت تهوع و استفراغ
• اسهال یا یبوست
• نفخ و گاز
• احساس پری در شکم
• خونریزی مقعدی (در موارد نادر)

تشخیص:

• معاینه فیزیکی توسط پزشک
• آزمایش خون برای بررسی عفونت
• سی تی اسکن شکم و لگن

درمان:

• دیورتیکولیت بدون عارضه:
  • آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونت
  • تغییر رژیم غذایی (افزایش مصرف فیبر، مایعات و پروبیوتیک)
  • مسکن‌های بدون نسخه
  • استراحت
• دیورتیکولیت با عارضه:
  • بستری شدن در بیمارستان
  • آنتی‌بیوتیک وریدی
  • مایعات داخل وریدی
  • مسکن‌های قوی
  • در موارد نادر، ممکن است نیاز به جراحی باشد.

پیشگیری:

• افزایش مصرف فیبر (حدود 25 تا 35 گرم در روز)
• نوشیدن مایعات کافی (حدود 8 لیوان در روز)
• ورزش منظم
• حفظ وزن سالم
• عدم مصرف دخانیات

نکات مهم:

• در صورت مشاهده علائم دیورتیکولیت، به پزشک مراجعه کنید.
• درمان زودهنگام دیورتیکولیت برای جلوگیری از عوارض جدی ضروری است.
• با تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی می‌توان از بروز دیورتیکولیت پیشگیری کرد.

توجه:

این اطلاعات فقط برای اطلاع‌رسانی است و جایگزین مشاوره با پزشک نیست.

در صورت داشتن هر گونه سوال یا نگرانی در مورد دیورتیکولیت، با پزشک خود مشورت کنید.

عوارض دیورتیکولیت

عوارض دیورتیکولیت می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• آبسه: تجمع چرک در داخل یا اطراف روده بزرگ
• فیستول: ایجاد سوراخ در دیواره روده بزرگ که می‌تواند منجر به عفونت در سایر قسمت‌های بدن شود
• انسداد روده: انسداد روده بزرگ که می‌تواند مانع عبور غذا و مایعات شود
• خونریزی شدید: خونریزی مقعدی شدید که می‌تواند منجر به کمبود خون شود
• پارگی روده: پارگی دیواره روده بزرگ که یک اورژانس پزشکی است

درمان عوارض دیورتیکولیت

درمان عوارض دیورتیکولیت به شدت عارضه بستگی دارد. در برخی موارد، ممکن است نیاز به آنتی‌بیوتیک وریدی، بستری شدن در بیمارستان و یا جراحی باشد.

جراحی دیورتیکولیت

جراحی در موارد زیر ممکن است لازم باشد:

• دیورتیکولیت با عارضه
• دیورتیکولیت مکرر
• خونریزی شدید
• انسداد روده
• پارگی روده

انواع جراحی دیورتیکولیت

• رزکسیون روده: برداشتن قسمتی از روده بزرگ که دچار دیورتیکولیت شده است
• آناستوموز: اتصال دو قسمت سالم روده بزرگ به یکدیگر
• کولوستومی: ایجاد یک سوراخ در شکم برای عبور مدفوع

پیش آگهی دیورتیکولیت

اکثر افراد مبتلا به دیورتیکولیت با درمان مناسب به طور کامل بهبود می‌یابند. با این حال، افراد مبتلا به دیورتیکولیت در معرض خطر ابتلا به دیورتیکولیت مجدد هستند.

تغییرات رژیم غذایی برای دیورتیکولیت

• افزایش مصرف فیبر: فیبر به نرم شدن مدفوع و دفع راحت‌تر آن کمک می‌کند. منابع خوب فیبر شامل میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و حبوبات هستند.
• نوشیدن مایعات کافی: مایعات به دفع مدفوع از روده بزرگ کمک می‌کنند.
• مصرف پروبیوتیک: پروبیوتیک‌ها باکتری‌های مفید روده هستند که می‌توانند به سلامت روده کمک کنند.

ورزش برای دیورتیکولیت

ورزش منظم به حفظ سلامت روده و جلوگیری از یبوست کمک می‌کند.

حفظ وزن سالم

چاقی یک عامل خطر برای دیورتیکولیت است. حفظ وزن سالم می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به دیورتیکولیت کمک کند.

عدم مصرف دخانیات

سیگار کشیدن می‌تواند خطر ابتلا به دیورتیکولیت را افزایش دهد.

در صورت داشتن هر گونه سوال یا نگرانی در مورد دیورتیکولیت، با پزشک خود مشورت کنید.

عفونت مثانه: علائم، علل، تشخیص، درمان و پیشگیری

عفونت مثانه که به نام سیستیت نیز شناخته می‌شود، التهاب مثانه است که معمولاً توسط باکتری‌ها ایجاد می‌شود. این بیماری در زنان شایع‌تر از مردان است و می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد.

علائم عفونت مثانه:

• تکرر ادرار: نیاز به ادرار کردن بیشتر از حد معمول، به خصوص در شب
• احساس نیاز فوری به ادرار کردن: احساس ناگهانی و شدید برای ادرار کردن
• سوزش یا درد هنگام ادرار کردن: احساس سوزش یا درد در مجرای ادرار هنگام دفع ادرار
• درد در قسمت پایین شکم یا لگن: احساس درد یا ناراحتی در قسمت پایین شکم یا لگن
• ادرار کدر یا بدبو: ادرار کدر، تیره یا بدبو
• وجود خون در ادرار: وجود خون در ادرار، که به عنوان هماچوری شناخته می‌شود
• تب و لرز: تب و لرز در برخی موارد

علل عفونت مثانه:

• باکتری‌ها: شایع‌ترین علت عفونت مثانه، ورود باکتری‌ها به مجرای ادراری و مثانه است. این امر می‌تواند به دلیل عدم بهداشت فردی،憋尿، یبوست یا فعالیت جنسی رخ دهد.
• دیابت: افراد مبتلا به دیابت به دلیل سطح بالای قند خون، بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت مثانه هستند.
• سوند ادراری: استفاده از سوند ادراری می‌تواند خطر ابتلا به عفونت مثانه را افزایش دهد.
• سایر بیماری‌ها: برخی بیماری‌ها مانند انسداد مجرای ادراری یا مثانه می‌توانند خطر ابتلا به عفونت مثانه را افزایش

تشخیص عفونت مثانه:

پزشک برای تشخیص عفونت مثانه، معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و سوالاتی در مورد علائم شما می‌پرسد. همچنین ممکن است آزمایش ادرار و آزمایش خون تجویز کند.

• آزمایش ادرار: آزمایش ادرار برای بررسی وجود باکتری، گلبول‌های سفید خون و سایر علائم عفونت در ادرار انجام می‌شود.
• آزمایش خون: آزمایش خون برای بررسی وجود عفونت در سایر قسمت‌های بدن انجام می‌شود.

درمان عفونت مثانه:

عفونت مثانه معمولاً با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود. نوع آنتی‌بیوتیک و دوره درمان بستگی به نوع باکتری و شدت عفونت دارد. در برخی موارد، ممکن است داروهای مسکن بدون نسخه نیز برای تسکین درد و سوزش تجویز شود.

• آنتی‌بیوتیک‌ها: آنتی‌بیوتیک‌ها داروهایی هستند که برای کشتن باکتری‌ها استفاده می‌شوند.
• داروهای مسکن: داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می‌توانند برای تسکین درد و سوزش

پیشگیری از عفونت مثانه:

• نوشیدن مایعات کافی: نوشیدن مایعات کافی، به خصوص آب، به دفع باکتری‌ها از مثانه کمک می‌کند.
• **ادرار کردن به محض احساس نیاز:**憋尿 می‌تواند به رشد باکتری‌ها در مثانه کمک کند.
• رعایت بهداشت فردی: شستشوی منظم ناحیه تناسلی با آب و صابون می‌تواند به جلوگیری از ورود باکتری‌ها به مجرای ادراری
• استفاده از کاندوم در هنگام فعالیت جنسی: استفاده از کاندوم می‌تواند به جلوگیری از انتقال باکتری‌ها از یک فرد به فرد دیگر

در صورت مشاهده هر یک از علائم عفونت مثانه، به پزشک مراجعه کنید. درمان زودهنگام عفونت مثانه برای جلوگیری از عوارض جدی مانند عفونت کلیه ضروری است.

نکاتی برای تسکین علائم عفونت مثانه:

• نوشیدن آب زیاد: نوشیدن آب زیاد به دفع باکتری‌ها از مثانه و کاهش سوزش
• استفاده از پد گرم: استفاده از پد گرم در قسمت پایین شکم یا لگن می‌تواند به تسکین درد
• مصرف داروهای مسکن: داروهای مسکن بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می‌توانند
• استراحت کافی: استراحت کافی به بدن شما کمک می‌کند تا با عفونت مبارزه

عوارض عفونت مثانه

• بیماری التهابی لگن (PID): عفونت مثانه در زنان می‌تواند به PID، که یک عفونت رحم، لوله‌های فالوپ یا تخمدان‌ها است، منجر شود.
• بارداری پرخطر: عفونت مثانه در زنان باردار می‌تواند خطر زایمان زودرس و کمبود وزن هنگام تولد را افزایش دهد.

در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر، فوراً به پزشک مراجعه کنید:

• درد شدید در پهلو یا کمر
• تب بالا
• لرز
• حالت تهوع و استفراغ
• تغییر در رنگ یا بوی ادرار
• ناتوانی در دفع ادرار

ملاحظات مهم:

• اگر عفونت مثانه دارید، مهم است که تمام دوره درمان آنتی‌بیوتیک خود را کامل کنید، حتی اگر علائمتان بهبود یافته باشد.
• اگر عفونت‌های مثانه مکرر دارید، ممکن است نیاز به آزمایش‌های بیشتری برای بررسی علل زمینه‌ای داشته باشید.
• اگر باردار هستید، در صورت مشاهده هر یک از علائم عفونت مثانه، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

سوالات متداول در مورد عفونت مثانه:

چه چیزی باعث عفونت مثانه می‌شود؟

• شایع‌ترین علت عفونت مثانه، ورود باکتری‌ها به مجرای ادراری و مثانه است.
• سایر علل عفونت مثانه شامل دیابت، استفاده از سوند ادراری و برخی بیماری‌های دیگر است.

علائم عفونت مثانه چیست؟

• تکرر ادرار، احساس نیاز فوری به ادرار کردن، سوزش یا درد هنگام ادرار کردن، درد در قسمت پایین شکم یا لگن، ادرار کدر یا بدبو، وجود خون در ادرار، تب و لرز

عفونت مثانه چگونه تشخیص داده می‌شود؟

• پزشک با معاینه فیزیکی و سوالاتی در مورد علائم شما، عفونت مثانه را تشخیص می‌دهد.
• همچنین ممکن است آزمایش ادرار و آزمایش خون تجویز کند.

عفونت مثانه چگونه درمان می‌شود؟

• عفونت مثانه معمولاً با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود.
• در برخی موارد، ممکن است داروهای مسکن بدون نسخه نیز برای تسکین درد و سوزش تجویز شود.

چگونه می‌توان از عفونت مثانه پیشگیری کرد؟

• نوشیدن مایعات کافی، ادرار کردن به محض احساس نیاز، رعایت بهداشت فردی، استفاده از کاندوم در هنگام فعالیت جنسی

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

• اگر هر یک از علائم عفونت مثانه را دارید، به پزشک مراجعه کنید.
• در صورت مشاهده علائمی مانند درد شدید در پهلو یا کمر، تب بالا، لرز، حالت تهوع و استفراغ، تغییر در رنگ یا بوی ادرار، ناتوانی در دفع ادرار، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

آیا عفونت مثانه خطرناک است؟

• اگر عفونت مثانه درمان نشود، می‌تواند عوارضی مانند عفونت کلیه، بیماری التهابی لگن (PID) و بارداری پرخطر ایجاد کند.

آیا عفونت مثانه مسری است؟

• عفونت مثانه به طور مستقیم مسری نیست، اما باکتری‌های

آیا می‌توانم در دوران بارداری به عفونت مثانه مبتلا شوم؟

• بله، زنان باردار بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت مثانه

آیا می‌توانم در حین ابتلا به عفونت مثانه رابطه جنسی داشته باشم؟

• بهتر است تا زمانی که عفونت مثانه شما به طور کامل